DEAF07 – Interact or Die!
April 10th–29th 2007

In een samenleving die gedomineerd wordt door een dwingende aanwezigheid van media en telecommunicatie wordt van ons verwacht dat we op sociaal en cultureel gebied handelen en interacteren deze sytemen. Interactie is in deze context een intrinsiek onderdeel van maatschappelijke, politieke en economische idealen, dat via deze netwerken nieuwe nieuwe sociale en culturele structuren genereert. Er wordt vanuit gegaan dat we door interactie deelnemende burgers, creatieve consumenten, mede-auteurs en bepalende factor worden van het medialandschap, dat ons dagelijks leven bepaalt. Interactie in en met deze systemen laten echter onverwachte en onvoorziene sociale en culturele ontwikkelingen zien, die veel meer diversiteit en variatie bevatten en veel minder een enkel sociaal en/of politiek ideaal bedienen.

Interactie is een kenmerk van elk levend wezen. Het leidt automatisch tot het ontstaan en ontwikkelen van netwerken, en leidt tot organisatie, structuur en geheugen. Het verandert objecten en structuren en genereert zo diversiteit en variatie. Interactie gaat niet over het veranderen van objecten en structuren maar over het toevoegen van informatie, waardoor nieuwe gedachten en structuren ontstaan.

In biologische netwerken ontstaan structuren spontaan door zelforganisatie, op basis van op elkaar inwerkende interacties. Technische netwerken daarentegen zijn formeel en strikt gecontroleerd opgebouwd en laten nauwelijks zelforganisatie en spontaniteit toe. Sociale en culturele interactie laat zich echter niet in deze tweedeling vatten, interactie is hybride en stelt ons voortdurend voor verrassende uitkomsten. Flexibiliteit en voorlopigheid zijn dan ook de sleutelbegrippen wanneer we het hebben over interactie binnen beeldende kunst, cultuur en architectuur.

DEAF07 gaat over interactie die ‘rafelig’ en rommelig is, interactie waarvan de uitkomsten plooibaar en niet definitief zijn. Zulke vormen gaan echter verbazingwekkend lang mee. Ze zijn robuust omdat ze in staat zijn zich steeds weer te herorganiseren en aan te passen. Strakke blueprints bieden geen oplossing voor de grote maatschappelijke en ecologische vragen van onze tijd, zoals de opwarming van de aarde, migratie, multiculturaliteit, culturele dynamiek en mondialisering. De interactie in deze processen verloopt slordig en veel ongrijpbaarder dan ooit werd vermoed. DEAF07 richt zich dan ook op de vraag hoe door interactie in en tussen netwerken organisatie en structuren ontstaan en hoe deze effectief worden. Deze vraag wordt vanuit artistiek, architecturaal, sociaal, politiek en cognitief oogpunt beschouwd. DEAF07 toont wat dit in theorie en praktijk oplevert in zowel kunst, cultuur als wetenschap. De projecten variëren van de tactische inzet van media en netwerken door kunstenaars en activisten tot sub-thema’s als culturele dynamiek. Het gaat bijvoorbeeld over lokale effecten van mondialisering, de vormgeving van netwerken, de relatie tussen macht, controle en zelforganisatie in technische systemen en in sociale netwerken, en de vraag naar diversiteit en variatie in een proces van mondialisering dat zich kenmerkt door standaardisering.